Terminal offshore w Świnoujściu opóźniony o pół roku

Budowa farm wiatrowych offshore może być kluczowym obok budowy elektrowni jądrowych elementem procesu transformacji energetycznej w Polsce. Z jednej strony Morze Bałtyckie charakteryzują doskonałe warunki w zakresie wietrzności i jednocześnie relatywnie niska głębokość, co umożliwia redukcję kosztów budowy fundamentów. Z drugiej strony, w przeciwieństwie do pozostałych odnawialnych źródeł energii, energia wiatrowa na morzu jest stosunkowo stabilna – typowe wskaźniki capacity factor dla inwestycji offshore są znacznie wyższe niż w przypadku inwestycji na lądzie.

Dziś w Polsce nie istnieje żadna morska elektrownia wiatrowa. Z jednej strony wiąże się to z tzw. korzyściami spóźnionymi przybysza – w przypadku polskich inwestycji w tym obszarze już na starcie wykorzystywane będą największe turbiny wiatrowe na świecie o mocy rzędu 15 MW. Z drugiej strony przez wieloletni brak aktywności w obszarze inwestycji w morską energetykę wiatrową w Polsce nie powstał do tej pory prężny sektor offshore, jak w wielu państwach Europy Północnej, a pierwsze duże inwestycje przemysłowe zrealizują zagraniczne koncerny. Należy się zatem spodziewać, że w tej dekadzie tzw. local content w odniesieniu do inwestycji offshore’owych nie będzie satysfakcjonujący.

Fąfara: Wystąpiło ryzyko, że terminal instalacyjny w Świnoujściu będzie niegotowy

Wiadomo także, że budowa pierwszej w Polsce elektrowni wiatrowej na morzu w pierwszych kilku miesiącach będzie przebiegała z wykorzystaniem duńskiego terminala instalacyjnego w Rønne na Bornholmie. Przypomnijmy, że inwestycja ta realizowana jest przez ORLEN i kanadyjski Northland Power w ramach projektu joint venture Baltic Power, przewidującego powstanie 76 turbin wiatrowych o mocy 15 MW każda. Dotychczas zakładano, że budowa Baltic Power będzie realizowana z wykorzystaniem terminala instalacyjnego spółki ORLEN Neptun w Świnoujściu.


OpenStreetMap

Jego budowa trwa, jednak Ireneusz Fąfara, prezes zarządu płockiego koncernu, ujawnił, że prace rozpoczęto z półrocznym opóźnieniem. – Wystąpiło ryzyko, że (terminal instalacyjny w Świnoujściu – red.) będzie niegotowy w momencie dostawy elementów. A ich dostawca potwierdził termin dostawy pod koniec tego roku. Dlatego zgodnie z umową przenieśliśmy do portu rezerwowego dostarczenie pierwszych elementów – powiedział prezes Fąfara.

Harmonogram Baltic Power niezagrożony?

Zmiana portu instalacyjnego na rezerwowy nie wpłynie na harmonogram realizacji projektu. Termin oddania do użytku pierwszej polskiej farmy wiatrowej offshore w 2026 roku jest zatem aktualny. Nie wiadomo jednak, jaka część inwestycji będzie miała szansę być zrealizowana z wykorzystaniem terminala instalacyjnego w Świnoujściu. Przypomnijmy, że budowa jego lądowej części rozpoczęła się w październiku ubiegłego roku, o czym informowaliśmy wówczas na łamach “Rynku Infrastruktury”. Kontrakt realizuje Budimex. W przypadku części lądowej inwestycja jest realizowana zgodnie z przyjętym harmonogramem. 

Przetarg na realizację części hydrotechnicznej, obejmującej budowę dwóch nabrzeży w ramach jednej linii cumowniczej o łącznej długości 500 metrów i ścianki szczelnej dla trzeciego nabrzeża, a także prace pogłębiarskie, rozstrzygnięto dopiero miesiąc później. Umowę z wyłonionym wykonawcą, czyli PORR, podpisano dopiero w tym roku w styczniu. W tym kontekście warto dodać, że o ile część lądową realizuje ORLEN Neptun, o tyle zadania w zakresie budowy nabrzeży należą do Zarządu Morskich Portów Szczecin i Świnoujście. Na nabrzeżach możliwy będzie wstępny montaż wież turbin wiatrowych o masie na poziomie 1000 ton każda. Będą mogły do nich cumować największe jednostki typu jack-up, przeznaczone do obsługi instalacyjnej projektów offshore’owych z zastosowaniem turbin wiatrowych o mocy 15 MW i większej.